‘Mensen functioneren niet in een vacuüm’. Deze uitspraak van Eelke Pol is mij altijd bijgebleven. In zijn boek Strategisch HRM benadrukt hij het belang van de omgeving op het ‘vuurtje’ van medewerkers. Is er voldoende zuurstof zodat medewerkers vanuit veiligheid en vertrouwen kunnen groeien en bloeien? Of is er een angstcultuur waarin medewerkers weinig durven en gedachteloos uitvoeren?
Persoonlijk leiderschap staat voor zelfreflectie, zelfkennis en zelfbewustzijn. Met andere woorden: durf je echt en kritisch naar je eigen gedrag te kijken? Laten we dit eens concreet maken aan de hand van de theorie van het dode paard. We kennen allemaal wel een situatie met ‘een dood paard’ (figuurlijk). Kijk eens kritisch hoe jij daarmee bent omgegaan.
Nasim Hamidan is trainer Hera.
Aan het trekken?
In onze trainingen gaat het wel eens over draaideurverzuimers. Dat zijn mensen die (vaak):
✔️ al heel lang in de organisatie werken
✔️ regelmatig (langdurig) verzuimen
✔️ middelmatig tot slecht functioneren
✔️vervolgens de organisatie ‘rondgepompt’ worden
Vaak vinden we dan van alles van het gedrag van de medewerker. En heel eerlijk, de vorige leidinggevende vond er ook al iets van. En die daarvoor ook al. We vinden dat we aan een dood paard aan het trekken zijn. Onze vraag is altijd ‘wat heb jij nu gedaan dat het zover is gekomen?’ Dan blijft het even stil.
Reflectie
Waar het om gaat is dat we ons bewust worden van het feit dat we ervoor kunnen zorgen dat we geen ‘dode paarden’ meer creëren. Dat is namelijk een win-win, want je kan je voorstellen dat het werkplezier van de collega niet groot zal zijn. En dat begint bij onszelf. Ons leiderschap. Kijken we naar de #talenten van onze medewerkers? Stellen we voldoende vragen? Zijn we bereid om te luisteren? Durven we eerlijk aan te spreken op gedrag? Creëren we een omgeving waarin medewerkers vanuit veiligheid en vertrouwen (zuurstof) zichzelf kunnen zijn? Hun mening kunnen uiten en creatief meedenken in oplossingen die bijdragen aan betere resultaten?
OF, zijn we teveel bezig met controleren bijvoorbeeld? En ontnemen we juist de zuurstof? Misschien zien medewerkers de organisatie of het team ook als een dood paard. Of de opdrachten die ze krijgen. Boeiend om te zien wat er dan gebeurt: als beide kanten niet open met elkaar het gesprek aangaan, blijven negatieve emoties zich opstapelen. En wat gebeurt er als de berg te hoog wordt? Dan zou dat zomaar eens kunnen leiden tot verzuim. Of je beste mensen gaan weg. Of je komt in een conflictsituatie terecht.
Leiderschap
Dan komen we uit bij de vraag hoe en wanneer in het proces had je dit anders kunnen aanpakken? Leun je achterover en laat het gebeuren of durf je het gesprek open te breken al wordt het soms een beetje spannend? Proactief zijn, soms risico’s nemen en uit je comfortzone stappen, om te komen tot een win-win situatie noemen we persoonlijk leiderschap. En die draaideurverzuimer? Die is waarschijnlijk ook blij met jouw doorzettingsvermogen, warm zakelijke manier van aanspreken en het bieden van een toekomstperspectief waar zijn talenten benut worden. We hebben allemaal weleens een schop onder onze …. nodig om keuzes te maken waarmee we een echt succesvolle toekomst voor onszelf creëren.
De basis van preventie is:
- Kijk naar je mensen en kijk eens opnieuw. Zie hen, hoor hen.
- Maak duidelijke afspraken over het gewenste gedrag. Bespreek dat en maak heldere afspraken.
- Spreek aan voordat het ‘te laat’ is. Dan is jouw warmte vele malen groter en de bereidheid om te faciliteren en ondersteunen ook.
- Stel heldere grenzen, werk met scenario’s.
- Maak afspraken over als het niet lukt om afspraken na te komen.
- Tot slot de open deur van de dag: Leg vast wat je doet, zegt en afspreekt.
Wil je meer lezen over de kenmerken van persoonlijk leiderschap, lees hier onze blog Leider of Manager?
Recente reacties